سورن‌های فعلی از نظر فنی تفاوت آنچنانی با سایر سمند‌ها ندارند. با اینکه گونه‌های صادراتی آن به موتور TU ۵ پژو مجهز است، اما مدل‌های داخلی باید با موتور قدیمی سمند‌های معمولی کنار بیایند. در قسمت تجهیزات نیز نمی‌توان آن را نسبت به مدل‌های LX سرآمد دانست؛ اما متاسفانه در بخش ایمنی هنوز تنها دارای یک عدد کیسه هوا برای راننده است و سرنشینان آن بی بهره مانده اند.

در قسمت طراحی ظاهری چراغ‌های متفاوت جلو و عقب که در جلو بزرگتر و زاویه دار‌تر و در عقب کوچکتر و پله‌ای شکل است و تغییر در فرم سپر‌ها و جلو پنجره، چهره ساده سمند سورن را آرایش کرده اند. فضای داخلی این خودرو نیز بدون تغییر نسبت به سایر انواع سمند ارائه شد که جای انتقاد دارد. اما نبود اقبال کافی به این محصول نسبت به سایر خودرو‌های نسبتاً لوکس بازار نظیر پژو پارس، باعث شد که ایران خودرو تغییراتی را در ظاهر و باطن آن تدارک دیده و آن را با نام سورن ELX مهیای بازار کند.

سورن جدید با تغییرات اندکی در جلو پنجره مواجه شده و پنجره رادیاتور آن از شکل شبکه لانه زنبوری به خطوط افقی تغییر یافته اند. در قسمت عقب تغییر چندانی مشاهده نمی‌شود.

اما تغییرات داخلی چشمگیرتر بوده و کنسول و داشبورد کاملاً جدید به همراه صندلی‌های جدید را شامل می‌شود. طرح جدید داشبورد این امکان را فراهم آورده تا برای سرنشین کناری نیز بتوان کیسه هوا نصب کرد.

در قسمت فنی این خودرو شاهد یک جهش چشمگیر بوده و بر کلیه تصوراتی که پیش از این از سمند و خانواده آن در ذهن وجود داشت، خط بطلان می‌کشد؛ زیرا با استفاده از یک موتور ارتقا یافته از خانواده EF ۷ که مجهز به توربو شارژر نیز شده است و با توان تولیدی ۱۵۰ اسب بخار بسیار توانمند شده است، اگرچه سورن هنوز با موتور‌های سابق نیز تولید خواهد شد.

وزن سورن تیپ یک هزار و ۲۲۰ کیلوگرم، طول آن ۴ و نیم متر، عرض آن ۱/۷ متر و ارتفاع آن ۱/۴ متر است و ظرفیت صندوق عقب این خودرو ۵۰۰ لیتر است. موتور سورن تیپ یک XU ۷ JPL ۳ بوده و دارای ۴ سیلندر است. حجم موتور این خودرو هزار و۷۶۱ سی سی و حداکثر توان آن ۱۰۰ اسب بخار است و ماکزیمم گشتاور آن ۱۵۳ نیوتن بر متر است. رینگ‌های این خودرو آلومینیمی و ۱۵ اینچ (مانند زانتیا و پارس ELX) است.